Poradnik
Oznakowanie komina - co oznacza?
Każdy komin, który zostaje wyprodukowany i oddany do użytku w Unii Europejskiej, musi być odpowiednio oznakowany - przepisy dotyczące tej kwestii reguluje norma PN EN-1856:1. Dla producentów i osób z branży oznaczenia są zrozumiałe i mówią wszystko o charakterze danego komina.
Jednak dla przeciętnego użytkownika taka sygnatura jest zupełnie nieczytelna. Jak ją odczytać i zrozumieć? Poniżej znajdują się pomocne do tego wskazówki i wyjaśnienia.
Analizowany komin ma oznaczenie:
Komin stalowy EN 1856-2 T400 PI W Vm-L40045 G(100)
Wyjaśnienia:
- Komin stalowy - nazwa producenta,
- EN 1856-2 - numer normy. Jeżeli komin oznaczony jest dodatkowo europejskim certyfikatem CE, to w tym miejscu mogą pojawić się tylko dwie polskie normy: PN-EN 1856-1:2004 oraz PN-En 1856-2:2005, ponieważ tylko one są zgodne z CE.
- T400 - maksymalna temperatura. Oznaczenie to mówi o tym, że dany komin może być używany w sposób ciągły przy temperaturach spalin do 400oC. Przy takich temperaturach w kominie nie powinny powstawać żadne odkształcenia ani szczeliny.
- PI - klasa szczelności. Litera - P, H lub N - oznacza rodzaj pracy komina. P stosuje się dla kominów nadciśnieniowych badanych przy nadciśnieniu 200 Pa. H dla kominów wysokociśnieniowych sprawdzanych przy nadciśnieniu 5000 Pa, a N dla kominów podciśnieniowych badanych w nadciśnieniu 20 lub 40 Pa. Obok tych liter zawsze znajduje się cyfra oznaczająca nieszczelność.
- W - odporność na kondensat. Oznacza to, że elementy komina są odporne na działanie kondensatu pojawiającego się w trakcie skraplania spalin, więc mogą pracować w trybie mokrym. Do oznaczania elementów stosuje się także literę D właściwą dla urządzeń, które mogą pracować tylko w trybie suchym, ponieważ nie są odporne na działanie kondensatu.
- Vm - oznacza materiały przyjęte z atestem hutniczym. Elementy z tym znakiem zostały przetestowane w hucie i tam uzyskały deklarację odporności na korozję. Jeżeli zamiast Vm występuje V1, V2 lub V3 to znaczy, że producent sam sprawdzał odporność na korozję użytych materiałów.
- L40045 - oznacza rodzaj materiału i jego grubość. Jeżeli deklaracja Vm została przyjęta, to producent oznacza rodzaj materiału zgodnie z wytycznymi normy. Symbol Lxx oznacza, że producent wykorzystał jakiś inny materiał nie wymieniony w normie, ale zgodny z warunkami pracy i odporności według specyfikacji hutniczej. Znaki L10, LII, L13 - elementy wykonane ze stopów aluminium. L20 - stal w gatunku 1.4301. L40 - gatunek 1.4401. L50 - gatunek 1.4404 lub 1.4571.
3 cyfry występujące po kodzie materiału oznaczają jego grubość w wielokrotności 0,01 mm. L40045 oznacza zatem element wykonany ze stali 1.4401 o grubości 0,45 mm.
- G - odporność na pożar sadzy. Jeżeli komin nie jest odporny na pożar sadzy, w oznaczeniu występuje litera O.
- (100) - bardzo ważne oznaczenie określające minimalną odległość komina od elementów palnych budynku. Norma PN-EN 1856-1:2004 wytycza bezpieczną temperaturę dla palnych elementów konstrukcyjnych na 85oC. Przykład (100) oznacza, że temperatura w odległości 100 mm od komina nie może przekroczyć 85oC.
Tak niewielka odległość jak 100 czy 200 mm jest w pełni bezpieczna tylko dla dwuwarstwowych kominów izolowanych. Dla nieizolowanych jednościennych urządzeń przyjmuje się, że ta odległość nie powinna być mniejsza niż 450 mm.
Nowością w stosunku do poprzednich przepisów jest wymóg znajdujący się w normie PN-EN 1856-1:2004 dotyczący znakowania gotowych kominów po montażu. Informacja musi zawierać:
1. Nazwę i znak firmowy producenta,
2. Datę montażu i dane montażysty (instalatora),
3. Średnicę komina,
4. Minimalny odstęp od materiałów palnych
5. Oznaczenie parametrów i przeznaczenia.